Yoga eğitmeni olarak kayıtlı olduğum Yoga Alliance 200 hrs RYT ve 300hrs RYT adı altında iki sertifikasyon veriyor. Bunlardan 200 RYT çok yaygın olarak dünyanın her yerinde kurslarla veriliyor ancak ileri seviye eğitim çok fazla yerde yok. 4 yıllık eğitmenlik tecrubesi sonunda benim de yeni eğitim ihtiyacım doğduğu için uzun süre önceden araştırmalara başladım. Bu araştırmalar bana yine seneler önceki aynı adresi Hindistan'ı gösterdiğinde bu defa "Yoganın Başkenti"ni deneyimlemek istedim. 1 ayı aşan bir kamp süresince ileri seviye yoga eğitmenlik kursuna katıldım. Bunun için Rishikul Yogshala'yı çok sevdiğim bir yoga eğitmeni olan Alev Başak hocamın da tavsiyesiyle seçtim.
Bu yazıyı çok profesyoneller için hazırlamış olmak istemesem de önceliğim benim yolumdan yürüyen insanlara rehberlik etmek olduğundan önce Rishikesh'teki yoga hayatını anlatacağım. Hinduların hac yolu üzerinde bulunan kutsal şehir Rishikesh hem Ganj'a ev sahipliği yapması hem de bünyesinde Sivananda Ashram ve benzeri bir çok eski ashramı barındırması nedeniyle son 10 yılda yoga okullarının mantar gibi türediği bir şehir haline gelmiş. Yoga uygulaması binlerce yıl öncesine dayansa da, batıdaki bilinirliği maksimum 120 yıl, son yıllardaki popülaritesi de tavan yapmış durumda. Yoga'ya Hindistan devleti de ayrı önem veriyor ve destekliyor, bu nedenle son yıllarda çok daha fazla yoga okulu açılmış. Benim gittiğim Rishkul Yogshala gibi, Viniyoga, Rishikesh Yogpeeth köklü ve sevilen okullar arasında sayılıyor. Bu okulları genç ekipler yönetiyor. Batılılar için geleneksek dersler ve Hint kültürü veriliyor. Bazı okulların kendi ashramları var, bunlar modern ve konforlu ashramlar, bazıları ise otellerle anlaşıp 1 aylık kamp süresince otelleri kapatıyorlar.
Rishkul Yogshala'nın Ramjhula'da çok sevilen bir ashramı var. Ama yeni eğitmen öğrenci sayısı bu fotoğraftakinin aksine artık 80'i bulduğundan ileri seviyeler için otelle anlaşıyorlar.Bizler Lakshmanjula'nın biraz yukarısında bulunan Tapovan bölgesinde bir otelde kaldık ve bütün dersler orada yürütüldü.
Orjinal ashram ortamı yerine otel ortamı olması birçokları için biraz hayal kırıklığı olsa da benim için hijyen açısından daha iyi oldu diyebilirim. Bir de otel görevlileri inanılmaz nazikti, her istediğimizi yaptılar, bütün nazımız kaprisimiz geçti. Naz-kapris diyorum Hindistan'daki yoga öğrencisi için biraz saçma sayılabilir ama zaten bütün ay bir çok açıdan çok enteresandı. Kendim dahil günümüz insanlığının ne kadar bireyselleştiğini çok daha iyi gözlemleyebildim. Daha önce dünyanın her yerinden insanlar varken burada Amerika'dan gelen yoga eğitmen ve öğrencilerinin ağırlıkta olduğu bir kamp süreciydi. Anadili İngilizce olan kişilerle birlikte eğitim almak hem zorlayıcı hem de geliştirici oldu. Ama yanında bolca ego, entrika, bireysellik ve dedikodu da bonus olarak yer aldı. Bu da enteresan oldu, hiç böyle bir ay beklemiyordum. Biraz Hollywood biraz da Bollywood tadında bol dramaqueenli, bol gruplaşmalı, ırkçılık, ihanet, dedikodu, kimin derdi daha fazla konulu enteresan bir ay oldu.. Hindistan'da inzivada olmayı beklerken, içime dönmeyi bırakın sosyal ortam neticesinde blog yazmaya dahi fırsat bulamadım. Ama itiraf etmeliyim ki çok eğlendim, çok güldüm ve çok güzel arkadaşlıklarım oldu.
Bu resim daha yeni başladığımızda kutladığımız Holi bayramından. Her zaman yaşamak istediğim bu renkli Hint bayramına denk gelmem inanılmaz büyük bir şanstı. Okul da harika kutlamalar hazırlamıştı. Sadece Holi değil tüm ay boyunca eğitmenlerinin tamamının Hintli olması nedeniyle çok eğlenceli gelenekleri yaşama fırsatımız oldu. Bunlardan bir diğeri de Navratri festivali için yapılan Kali gecesi kutlamasıydı. Bu kutlamayı Rishikul'un orjinal ashramında tüm köy halkına açık olarak yaptılar. Tantrik tanrıçalara çok ilgi duyduğum için Kali gecesi bana tam bir hediye oldu.
Hintlilerin dini kutlamaları parti tadında. Korkutucu bir tanrıça gibi görünen Kali gecesi köy düğünü gibiydi. İnanılmaz eğleniyorlar müzikler de zaten şahane.Bu konuyu ayrı olarak yazmak istiyorum.
Bizim ekibin bir kısmısı. Her yerde bir aksiyon, Himalayalar'da Ganj kıyısında bulunan Baba Vashishta Mağarasından dönerken. Otobüsümüz gelmeyince otostop çekip arabanın tepesine çıktık. Amerikan aksiyonu başrolde :)
Rishkul Yogshala ile başlangıçtan sonuna kadar geleneksel bir çok deneyim yaşadık. Bu fotoğraf eğitimin başlangıcında yapılan açılış seremonisinden. Dualar, tütsüler, çiçekler ve yemek adamaları ile çok şahane bir tören düzenlendi. Beyaz gömlekli programın yöneticisi ve bizim nefes-pranayama eğitmenimiz Vipin Baloni. Rishikesh'in önde gelen eğitmenlerinden, oldukça genç yaşına rağmen çok tecrubeli ve iyi bir öğretmen. Kurslar otelin en üst katında bulunan alan içinde yürütüldü. Aşağıdaki resim hizalama dersimizden, yine çok genç bir eğitmen Sumit Thalwal. Karizması çok yüksek ve çok yetenekli olan Sumit'e herkes hayran oldu, hatta yazının sonunda yapacağım dedikoduda da anlayacaksınız çok kadın da aşık oldu; henüz 24 yaşında olmasına rağmen.
Eğitim programı geleneksel sistem üzerinden yürüdüğü için çok ciddi bir asana ve pranayama pratiği çalıştık. Daha önceki Hindistan eğitmime kıyasla çok daha derin olarak teknik öğrenme imkanım oldu. Asana pratği Ashtanga Yoga Başlangıç ve Orta Seviye olarak günde 3 saatlik çalışmalarla yaptıık. Bedenimin çok zorlandığı ve ciddi acı çektiğim bir süreç yaşadım. Fiziksel olarak çok katı bir çalışma temposuydu.
BKS Iyengar'ın öğrencisi 35 yıllık eğitmen Prakash, Guruji'yi hiç aratmayan inanılmaz katı bir tarzu olsa da çok sevilen bir eğitmen, Rishikesh'teki en önemli iyengar yoga eğitmeni.
Bu aşağıdaki şemada başrol pranayama eğitmenimiz ve kursumuzun direktörü Bipin Balonu tarafından hazırlanmış, Ashtanga Yoga stilini orta seviye olarak asana yani hareketleriyle gösteriyor. Ashtanga yoga kişisel çalışma için Krishnamacharyanın Pattabi Jois'e aktardığı bilgilerle, Pattabi Jois tarafından kurulan akışa dayalı bir yoga stili. Bugün batıda uygulanan ve sevilen vinyasa stilinin temelini oluşturuyor ve aşırı zor :)
Her türlü kaprisimizi çeken otel çalışanları ve otelimizin evcil hayvanları. İneğin üzerindeki köpek pardon prenses her gün itinayla yıkanıyor, kendisi Hindistan'daki en temiz canlı olabilir.
İşte artık ileri seviye eğitmenlik belgesine sahibim! Resimdekiler sırasıyla felsefe hocam, ben, pranayama hocam ve anatomi öğretmenimiz. 1 ayın sonunda diplomamı aldığımda gelişen tekniğime sevinirken, ruhsallıktan ve inzivadan uzak entrika, aşk ve dedikodu konulu bu ayı spiritüel olarak harcadığımı düşünerek üzüldüm önce. Ama sonra şunu da farkettim, böyle dönemler isteseniz de istemeseniz de bir farkındalık hali içinde oluyorsunuz, ve beni farkettiğim en önemli şeylerden biri ise enerjimin böyle bir ortamı çektiğiydi. Kursa katılan arkadaşlarım gibi belki de hepimizin spiritüel mucizeler yerine acısıyla tatlısıyla dostluğa, neşeye, kahkahaya, kahveye, çikolataya, aşka ve dedikoduya ihtiyacımız vardı. O yüzden ne yaşadığım anı ne de insanları yargılamamam gerektiğini bir kez daha anladım. Neye ihtiyacımız varsa, o dönem bizi ne besliyorsa onu yaşıyoruz, ona göre insanları çekiyor enerjimiz. İşte hepsi bu, çok sorgulamadan hem anı hem de o anın getirdiği insanları sevmek, belki de gerekli olan bu. Belki de spiritüel olan mucizelerde değil hayatın ve ilişkilerin en içindedir.
